Bloot geven

“Passend bij mijn zomergarderobe ben ik op zoek naar lingerie die onder lichte kleding gedragen kan worden. In de winkel komt de verkoopster op mij afgelopen. Ze zegt: ‘Hallo, kan ik u helpen? Och, van de week zat ik nog bij ú in de spreekkamer.’ Ik herken de verkoopster als een van mijn patiënten. Tot nu toe zag ik haar een keer of drie, om de medicatie zo optimaal als mogelijk in te stellen. Een vriendelijke vrouw, ze wil altijd het naadje van de kous weten. ‘Vind je het vervelend?‘ vraag ik. ‘Nee, zegt ze, ik vind het juist wel leuk’. 
Eenmaal in de kleedkamer helpt ze me bij het passen, kijkt mee naar de juiste maat en vraagt ‘hoe sluit het aan?’. Bereidwillig haalt ze andere maten, andere modellen en geeft zinvolle adviezen. Daar sta ik, een beetje zweterig van het passen, met een bovengemiddeld BMI, in mijn onderbroek tegenover mijn patiënt. 
Volgens mij zijn we ons beide uitermate bewust van onze rollen en daarmee wordt het op geen moment echt ongemakkelijk, maar gek voelt het wel. En ook mooi, want dit is wat ik mijn patiënten dag in dag uit vraag: je bloot te geven zodat de ander, vanuit haar rol, met zinvolle adviezen kan komen, behulpzaam kan zijn zodat iemand zelf weer verder kan.”

Anja Karst, psychiater

En toen waren de rollen ineens omgedraaid!

“Dat was eventjes een gek moment. Zo zat ik bij mijn hulpverlener in de spreekkamer en zo stond ze bij mij in de winkel. En niet zomaar een winkel, maar een lingeriewinkel! Ik besefte meteen dat dit voor haar ook een apart moment zou moeten zijn. Ik kon me zo voorstellen dat ze liever had gehad dat er iemand anders had gestaan. Maar ik merkte wel aan haar dat ze het niet zo erg vond. Ze vroeg mij ook of ik het niet vervelend vond. Nou nee, eigenlijk helemaal niet... ik vond het juist wel leuk en een uitdaging om haar te voorzien van goede en perfect passende lingerie. Want dat is wat ik doe, mijn hulp en advies aanbieden om de klant zo goed mogelijk verder te helpen.
Tijdens de passessie merkte ik een paar keer aan mezelf dat ik me afvroeg of ze het ongemakkelijk vond. Ik probeer mij altijd in te leven in de ander en probeer af te tasten wat de klant wel of niet prettig vindt. Voor mij is het inmiddels vanzelfsprekend. We zien dagelijks zoveel dames in de paskamer en ik oordeel nooit. Het is voor sommige vrouwen wel een erg intiem moment.

Bij haar merkte ik eigenlijk dat het soepel verliep en volgens mij vond ze de manier hoe ik haar hielp ook prettig. Eigenlijk hoe ik iedere klant benader; op een respectvolle manier. Ik denk dat we het samen goed gedaan hebben. Voor beide kanten best een gek moment, maar het verliep goed en ik ben blij haar geholpen te hebben!”

Judith, lingeriestyliste en in behandeling bij Anja

Artikeldatum