In groep 6 werd mij de vraag gesteld; “Wat wil je later worden?”. Volmondig gaf ik aan graag ambulanceverpleegkundige te willen worden. Nog steeds wordt mij gevraagd door oud-klasgenoten die ik tegenkom, of ik werkzaam ben als ambulanceverpleegkundige. Dan reageer ik: “Nee, ik ben werkzaam als Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige binnen het Intensive Home Treatment (IHT) Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) organisatie Dimence”. Dit wordt vaak niet direct begrepen in de maatschappij. Dan zeg ik dat wij: “de ambulancefunctie binnen de GGZ” hebben, maar dan net een beetje anders……..
Na de niveau 2 opleiding Zorg & Welzijn, heb ik de niveau 3 opleiding Verzorgende IG gedaan en deed ik mijn eerste ervaringen binnen de ggz op bij de Franciscushof te Raalte. Daarna volgden de niveau 4 opleiding MBO- Verpleegkunde en vervolgens de niveau 5 opleiding HBO-Verpleegkunde. Na het behalen van de niveau 6 opleiding: Sociaal Psychiatrische Verpleegkunde (SPV) ben ik sinds oktober 2019 werkzaam binnen het IHT team te Deventer. Tijdens de opleidingen heb ik mijn liefde voor het vak van ambulanceverpleegkundige na een stage binnen het Algemeen Ziekenhuis verloren. Door het protocollaire werken verloor ik mijn interesse voor het Algemeen Ziekenhuis en daarmee ook het doorgroeien tot ambulanceverpleegkundige.
Denken buiten kaders
Binnen de ggz wordt vaak buiten de kaders gedacht. Zo startte vanuit het IHT Deventer een uitwisselingsproject met de RAV IJsselland (ambulance). Het ambulancepersoneel kwam een dag met IHT meelopen en mijn vroegere jongensdroom werd toch nog een keer werkelijkheid, door een dag met de ambulance mee op pad te gaan. Deze dag heb ik nog vers op mijn netvlies staan. Door bij elkaar in de “keuken” te kijken, observeer je de mogelijkheden en aanknopingspunten die wij elkaar in de samenwerking kunnen bieden.
Tijdens een late dienst werd ik gebeld door de ambulance. Er werd door het ambulancepersoneel (dat ik kende van het uitwisselingsproject) een patiënte aangemeld. In de samenwerking werd gevraagd om tijdens het vervoer naar de beoordelingsruimte, de vitale functies van patiënt te meten. Deze hadden ze netjes op een brief geschreven als overdracht.
Tijdens een andere dienst waren wij op crisisbeoordeling (huisbezoek) waarbij een patiënt via een Crisis Maatregel (CM) via de ambulance naar de Rielerenk moest worden gebracht. Toen dacht ik aan onze gezamenlijke rit in de ambulance en heb een brief als overdracht geschreven met de persoonlijke gegevens van patiënt, toegediende medicatie, sprake van somatische klachten of verschijnselen, sprake van agressie / verdovende middelengebruik. Tevens de vraag gesteld om de vitale functies te meten om bij aankomst binnen de Rielerenk een snel overzicht te hebben van de parameters.
Voor alle collega’s die diensten werken heb ik een boodschap:
Zoek elkaar op, probeer zoveel mogelijk te verbinden en bedank elkaar voor de inzet. Een telefoontje of evaluatie met wat goed ging, zorgt voor een volgende vruchtbare samenwerking.
“Je bent op elkaar aangewezen en samenwerken gaat effectiever en efficiënter, wanneer je elkaars kwaliteiten benut”.
Overweeg je om de opleiding tot SPV te willen gaan doen, kom gerust eens een dag met IHT meelopen.
