Bij de intake werd gezegd: het zal ongeveer een maand duren voordat je aan de beurt bent. De tweede helft van december, oké. Genoeg tijd om me daarop voor te bereiden, er waren nog een paar dingen die ik graag afronden wilde voordat ik tussenuit ga.
30 november kreeg ik bericht dat ik 7 december mocht beginnen met rTMS. Ik moest even een paar keer knipperen met mijn ogen: 7 december!? Dat is volgende week al! Waar de zenuwen van de intake en spanning net weer wat afgezakt waren, kwamen ze weer in volle sterkte op. Gelukkig nu ook een soort ‘YEA’-gevoel dat me actief maakte om praktische zaken te regelen. Gesprek teamleider rondom verzuim, de regelzaken voor de testpost afronden en overdragen, mijn omgeving inlichten en in ons huis de laatste dingetjes doen.
En zo kwam het dat we in alle vroegte in de auto stapte om naar Groningen te gaan. Na een kort nachtje, dat wel. Samen met Pim dit keer, dat had de voorkeur.
In Groningen had ik eerst een gesprek met de psychiater, degene die ik bij de intake ook ontmoet had. De routine van een aantal vragen, tijd voor een grapje en uitleg over rTMS.
Na het gesprek mochten we plaatsnemen in de wachtkamer tot ik opgeroepen zou worden voor de eerste keer.
Binnenkort hoop ik te delen hoe dat was, momenteel ben ik vooral in een ‘behandelbubbel’.
