Voor ons als ggz-instelling is het belangrijk dat we zo toegankelijk mogelijk zijn voor mensen die bij ons in zorg komen of al zijn. Er zijn al genoeg drempels in het leven, dus wij willen ons best doen om zonder hobbels of obstakels te communiceren met mensen. Simpele, duidelijke taal, belangrijke documenten standaard toevoegen aan een mail, niet-stigmatiserende foto’s gebruiken etc.
Onlangs kregen we een signaal dat meerdere mensen zich storen aan de manier waarop we mensen aanspreken in e-mails en brieven. Dit gebeurd(e) als volgt: Beste <meneer/mevrouw> <achternaam>.- dus Beste mevrouw Hes in mijn geval. Er is een groeiende groep mensen die zich helemaal niet identificeert als meneer of mevrouw. De vraag was of wij daar in onze communicatie rekening mee konden houden.
Ik ben in gesprek gegaan met mijn collega die het systeem van de standaard brieven beheert. Na een korte brainstorm kwamen we uit op: Beste <voornaam><achternaam> - dus Beste Amber Hes. We hebben dit direct aangepast en voila! Maar hier stopt het natuurlijk niet. We kijken ook in onze teksten of we ‘hij of zij’ kunnen vervangen door ‘hij, zij of hen’. Ook in het gebruik van de foto’s, video’s en animaties proberen we zo inclusief mogelijk te zijn.
Dit doen we niet omdat de samenleving dit opdringt of omdat we bang zijn voor de Woke-maffia, zoals anderen de groep mensen noemt, die moedig genoeg is om de samenleving aan te spreken. Nee, wij willen laten zien dat mentale problemen ons allemaal kunnen treffen. We zijn allemaal verschillend en dat maakt ons uniek. En al deze unieke mensen mogen zich welkom voelen bij Dimence.
