Tims familieweek (deel 2)
In zijn vorige blog schreef vakbegeleider Tim Lek over de challenge die hij zichzelf gesteld had: een week lang elke dag contact hebben met familie of naasten. Hij vertelt nu hoe het hem vergaan is.
In zijn vorige blog schreef vakbegeleider Tim Lek over de challenge die hij zichzelf gesteld had: een week lang elke dag contact hebben met familie of naasten. Hij vertelt nu hoe het hem vergaan is.
Hij zit erop, mijn familieweek is afgelopen. Niet alles ging zoals ik had gewild, ik heb niet alles kunnen doen wat ik in de planning had staan. Maar ik heb contacten gehad die niet zou hebben gehad als ik mijzelf niet had aangespoord tot deze familieweek. Mijn familie en mijn schoonfamilie wonen allemaal op minimaal 100 kilometer afstand, dus ik wist dat een bakkie koffie bij mijn schoonmoeder niet zou gaan gebeuren. Al is dat natuurlijk geen excuus om geen contact met mijn familie te hebben.
Maandag 10 juni 2019 startte mijn familieweek. Dat was Tweede Pinksterdag en hoewel mijn vriendin die dag een groot deel afwezig was en ik alleen thuis, heb ik toch mijn best gedaan om met mijn familie bezig te zijn. Naast alle verplichtingen die ik die dag had en de tijd die ik heb genomen om met vrienden wat te doen, heb ik ruim een halfuur met mijn vader aan de telefoon gehangen en van alles besproken. Mijn ouders waren net teruggekomen van vakantie en ze zijn recent verhuisd, dus de tijd was zo gevuld.
Dinsdag was een drukke dag, ik heb die dag een flink aantal uren gewerkt en hoewel ik het niet mag gebruiken als excuus, ben ik er niet aan toegekomen om te bellen met mijn peetoom en peettante. De avond leek zich zonder enige moeite te vullen met allerlei klusjes. Voordat ik het wist was het zo laat dat ik het te laat vond om nog te bellen.
Woensdag was ik in de ochtend thuis, omdat ik in de middag en avond zou gaan werkten. ’s Ochtends heb ik dus alle tijd samen met mijn vriendin Emily kunnen besteden. Heerlijk om samen met onze dieren bezig te zijn, wat in de tuin te rommelen en te genieten van het weer.
Donderdag heb ik sinds (te) lange tijd mijn oma gesproken. Zij woont in een verzorgingstehuis vlakbij de kust. Ze was blij verrast door mijn telefoontje en hoewel het geen gesprek van een uur was, ben ik blij dat ik het heb gedaan. Het leven is eindig en ik wil eigenlijk niet die kleinzoon zijn die zijn oma alleen spreekt op een verjaardag of ander geijkt moment in het jaar. Ik durf wel te zeggen dat ik er trots op ben haar te hebben gebeld!
Vrijdag heb ik de hele dag gewerkt en ’s avonds ben ik samen met Emily bezig geweest bij onze dieren. Het was een mooie avond qua weer en we zijn dus lekker buiten gebleven. Samen hebben we de pony verzorgd en genoten van het buiten zijn.
Zaterdag zijn Emily en ik bij mijn ouders op bezoek gegaan. Mijn broer was er ook met zijn vriendin en dochter. Zoals ik al eerder aanhaalde, wonen mijn ouders nog niet lang in hun nieuwe huis. We wilden na de verhuizing en vakantie van mijn ouders graag nog even bij elkaar komen als gezin om te vieren dat zij nu een nieuwe plek hebben om hun ‘thuis’ te noemen. We hebben met elkaar taart gegeten, van een lekkere lunch genoten en alle tijd voor elkaar genomen om naar elkaar te luisteren. Geen gekakel zoals op een drukke verjaardag, maar oprechte aandacht voor elkaar, onbetaalbaar!
Zondag was het Vaderdag en zijn mijn broer, mijn vader en ik samen op pad gegaan. Op het terrein van de Keukenhof was een barbecue-evenement dat we hebben bezocht. Ik wilde dit bezoek ook aangrijpen om het graf van mijn opa te bezoeken, dat is niet ver van het Keukenhofterrein. Dit is echter niet gelukt. Toch vind ik de dag een enorm succes. Ik voel mij bevoorrecht dat ik in een gezin ben opgegroeid waar we fijn met elkaar omgaan. Met respect en liefde en aandacht voor elkaar. Ik weet dat er veel mensen zijn die deze ervaring niet hebben. Ik begrijp ook dat wat ik heb gedaan met mijn vader en mijn broer niet in elke gezinssituatie past, om wat voor reden dan ook. Maar wat ik iedereen die dit leest wens, is meer oprechte aandacht vóór en van zijn of haar familie.
Heb jij ook al een familieweek gehouden, of ga je dat nog doen? Ik zou het supertof van je vinden als je laat weten hoe het jou is vergaan! Je kunt me mailen op t.lek@dimence.nl.