De mentale veerkracht van Karin

Karin wordt na haar scheiding opgenomen met een zware depressie. Tijdens haar opname worstelt Karin met haar moederrol. “Ik was ziek én moeder. Een zieke moeder. Ik moest aan mijzelf werken, maar had ondertussen ook last van schuldgevoelens. Daarnaast maakte ik mij veel zorgen om mijn zoon Stan.” 

Advies en een luisterend oor

Gelukkig kan Karin, vanaf het moment dat zij onder begeleiding op zichzelf gaat wonen, rekenen op de steun van ervaringsdeskundige Nicole. Nicole heeft een zoon in dezelfde leeftijd als Stan en weet hoe het is om opgenomen te zijn. Ze begrijpt Karin en voorziet haar van een luisterend oor en de nodige adviezen. “Ondanks dat we een andere achtergrond en diagnose hebben, begrijpt Nicole precies wat ik doormaak. We vinden elkaar in het moeder-zijn."

Geen sociale contacten

Na haar opname heeft Karin nog maar weinig sociale contacten. “Tijdens mijn opname lag ik eigenlijk alleen maar in bed en had ik weinig contact met andere cliënten. Ook al mijn andere sociale contacten zijn in die periode verwaterd. Ik had geen vriendinnen meer. Nicole was één van de weinige op wie ik kon terugvallen.”

Van koffie drinken naar bardienst draaien

Nicole is ook degene die Karin meeneemt naar het zelfregiecentrum in Deventer. Een plek die Karin in haar eentje waarschijnlijk niet snel had bezocht. Op initiatief van, en samen met, Nicole besluit Karin er een kijkje te nemen. “Ik was zo blij dat Nicole meeging. Ik had echt niet de moed om alleen te gaan. Dat vond ik veel te spannend. Ik dacht dat het er heel stijfjes zou zijn en dat iedereen mij zou aankijken. Het beeld dat ik had, klopte absoluut niet met de werkelijkheid. Het was er direct al heel gezellig.”

Het begon met een kopje koffie drinken, maar al snel besloot Karin ook zelf cursussen te volgen en een bijdrage te willen leveren.

Nooit meer de oude, wel gezond en gelukkig

Inmiddels heeft Karin al een aantal jaar haar plek gevonden bij het zelfregiecentrum. Hier draait ze bardiensten.Toch emotioneert het haar nog steeds als ze onder woorden probeert te brengen hoe belangrijk deze plek voor haar is. “Ik word nooit meer de oude, maar ik ben weer gezond. De ECT (elektroconvulsietherapie) heeft mij beter gemaakt, maar het Zelfregiecentrum heeft ervoor gezorgd dat ik weer gelukkig ben. Het is een hele fijne plek. Ik verricht dankbaar werk en voor mijn sociale contacten is het helemaal geweldig. Laatst heb ik nog met een hele groep bij het Zelfregiecentrum gebarbecued.”

Stiekem een beetje trots 

Het gaat goed met Karin. Het gaat nog niet vanzelf, maar stiekem durft ze soms zelfs hardop te zeggen dat ze best een beetje trots is op zichzelf. Op dit moment heeft ze bijna geen contact meer met Nicole. Maar dat is volgens Karin juist een heel goed teken. Ze weet dat Nicole er voor haar is als ze haar nodig heeft. Daarnaast bezoekt haar ambulant begeleider vanuit het FACT team haar elke twee weken in het zelfregiecentrum. “Zo goed als ik mij nu voel, heb ik mij heel lang niet gevoeld. En als het even niet lekker gaat, kan ik altijd op Nicole en mijn ambulant begeleider, terugvallen.”

Hoe Karin de toekomst ziet? Ze is optimistisch en ziet de toekomst zonnig tegemoet. Maar hele concrete uitspraken durft ze niet te doen. Ze weet namelijk als geen ander dat het leven niet te plannen is.

Het Zelfregiecentrum van Vriendendiensten

Soms wil je even onder de mensen zijn. Zoek je een luisterend oor. Op een plek waar je tot je recht komt. In een fijne omgeving. Dat kan bij zelfregiecentra in Deventer, Raalte en Olst of bij de Inloop Mentale Gezondheid in Twello. Heb jij zin in een kopje koffie? In een potje Rummikub? Of wil je één van de herstelcursussen volgen? Dan ben je hier van harte welkom. Je hebt geen indicatie of doorverwijzing nodig en je betaalt ook geen eigen bijdrage