Overslaan en naar de inhoud gaan

In gesprek met sociaal psychiatrisch verpleegkundige Marko Hazelhekke

Marko Hazelhekke is werkzaam als Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige binnen het Intensive Home Treatment (IHT) team Deventer van Dimence. IHT richt zich op volwassenen met ernstige psychiatrische problematiek in een (dreigende) crisis. Hierbij is reguliere zorg vaak niet voldoende en moet er (tijdelijk) een intensievere behandeling geboden worden, waarmee geprobeerd wordt een opname in de kliniek te voorkomen. Wij gingen in gesprek met Marko en vroegen hem ons een inkijkje in zijn werk te geven. 

Afbeelding Marko Hazelhekke

Ben jij een verpleegkundige die sociaal is? Een vreemde term of niet? Wat doe jij dan precies? Zwaar werk? Dit zijn zomaar wat vragen die Marko krijgt van mensen die niet weten wat de functie van Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige inhoudt. In de praktijk staat Marko vaak in de frontlinie en fungeert hij als een actieve verpleegkundige die de samenwerking zoekt met ketenpartners (politie, ambulance, huisartsen) en heeft hij kennis van zorg binnen het maatschappelijke domein.

Leren van elkaar

Samenwerken met politie en ambulancechauffeurs, verpleegkundigen en huisartsen is een belangrijk aspect binnen de acute geestelijke gezondheidszorg. Zo gaf Marko onlangs bijvoorbeeld een presentatie aan Ambulance IJsselland. Wat hem is bijgebleven? “Het is altijd gemakkelijk oordelen over elkaar. Vooral wanneer je inhoudelijk niet weet met welke (ethische) aspecten je te maken hebt als beroepsbeoefenaren binnen de verschillende zorgdomeinen. Denk bijvoorbeeld aan de complexe verschillende wet- en regelgevingen en ethische dilemma’s. Maar door met elkaar in gesprek te gaan, kun je veel van elkaar leren."

"Het is altijd gemakkelijk oordelen over elkaar. Vooral wanneer je inhoudelijk niet weet met welke (ethische) aspecten je te maken hebt als beroepsbeoefenaren binnen de verschillende zorgdomeinen..."
 

Werken vanuit de auto

Wanneer we Marko vragen hoe die samenwerking verder tot uiting komt, begin hij enthousiast te vertellen. "Laatst stond ik met mijn auto opgesteld in een dorp, met als doel een client met een gedwongen juridische maatregel terug te vervoeren naar een zorgorganisatie. Hiervoor werd de zorg binnen het sociale domein georganiseerd door de sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Dat houdt in dat de politie ingeschakeld moet worden. De communicatie met de meldkamer ambulance (ggz-vervoer) en het desbetreffende gezin verzorgd moet worden. En dat je moet zorgdragen voor je eigen collega’s en voor de overige aanmeldingen die tijdens die werkdag aandacht behoeven."

"De politie moest lachen toen ze arriveerden en ik ze vertelde dat ze eigenlijk te laat waren. Te laat om mij een boete uit te kunnen schrijven…! Want wat doe je als je van 09.00 uur tot en met 15.00 uur vanuit je auto werkzaam bent en de aandrang hebt voor een sanitaire stop én op de politie staat te wachten…….?"

Het ijs was gebroken. Samen hebben we gewacht op het ggz-vervoer dat verlaat was. Op dat moment heb ik de politieagenten uitleg gegeven over wat er te gebeuren stond  (verwachtingsmanagement, risicotaxatie). Zo kunnen we allemaal hetzelfde doel nastreven. Dit zijn belangrijke aspecten in de samenwerking om cliënten van goede hulp te kunnen voorzien."

Geen politieagent

"De politie vroeg mij een signalement van de patiënt die net was vertrokken vanuit zijn huis. Dan merk je toch dat je een sociaal psychiatrisch verpleegkundige bent en geen politieagent. Het type huidskleur, de lengte, het postuur zijn belangrijk signalementen, waar ik geen antwoord op had (ik had het signalement doorgekregen van familie) en ik had de patiënt zelf nooit eerder gezien.

De samenwerking was prettig te noemen. Het coördineren van zorg, het schakelen, timen en denken in alternatieven zijn belangrijke interventies als SPV. Uiteindelijk kregen wij versterking van andere politiecollega’s en het ggz-vervoer dat gearriveerd was. De goede samenwerking was uiteindelijk hét ingrediënt om kwaliteit van zorg te kunnen bieden aan de cliënt en zijn naasten.

De politie was blij dat de familie van de cliënt meewerkte, aangezien ze ons vrijwillig binnen hebben gelaten. Anders hadden zij een andere procedure moeten opstarten, die het proces had kunnen vertragen. Voor mij was het leerzaam om dit te horen. Uiteindelijk is de situatie goed verlopen en is de patiënt veilig overgebracht, zodat hij goede psychiatrische zorg krijgt en zijn mentale gezondheid verbetert. Nadien heb ik nog met de familie gesproken om de situatie en keuzes te evalueren. De familie was dankbaar. Ik was dankbaar richting mijn collega’s (politie, opname coördinator van desbetreffende GGZ instelling), die ik naderhand telefonisch bedankt hebt voor de prettige samenwerking."

"Zoek elkaar op, wees oprecht nieuwsgierig in elkaar en bedank elkaar voor de zaken die goed zijn verlopen!"

Wees nieuwsgierig

Marko gaf ons een klein inkijk in het werk als SPV binnen het Intensive Home Treatment (IHT). Of hij nog een boodschap heeft voor zijn collega's? Jazeker! "Mijn boodschap is: Zoek elkaar op, wees oprecht nieuwsgierig in elkaar en bedank elkaar voor de zaken die goed zijn verlopen! We moeten er voor waken dat we binnen de maatschappij niet alleen de dingen uitvergroten die niet goed gaan. Er gaan ook echt heel veel zaken goed (wat mogelijk de normaalste zaak van de wereld moet zijn)? Geef dit alstublieft meer aandacht!"

Over de auteur

Meer ervaringsverhalen over: