"Openheid over psychiatrische aandoeningen zit een beetje in mijn DNA. Ik werk nu als ervaringsdeskundige bij het FACT-team Noord, hiervoor werkte ik als zorgprofessional met ervaringsdeskundigheid bij GGNet. Ik heb een lange geschiedenis met de GGZ en in de jeugdzorg, als patiënt, naastbetrokkene en voor mijn werk. Op mijn 18e werd ik voor het eerst langdurig opgenomen, rond mijn 34e volgde een nieuwe opname voor onder andere psychose, cptss en manisch depressiviteit. Ik leef dagelijks met de beperkingen van mijn achtergrond, maar ook met de mogelijkheden. Het geeft me een stevige basis als hulpverlener.
Openheid is voor mij het bevraagbaar zijn. Ik weet heel goed wat ik niet en wel vertel. Het is een basishouding dat je in principe over psychische kwetsbaarheid net zo goed kunt praten als over een andere (chronische) aandoening. Daarin is in de laatste jaren wel veel veranderd, ik heb in de loop van mijn geschiedenis alle vormen van stigma wel meegemaakt. Maar nu waait er een frisse wind. Het vraagt overigens ook wel wat van je eigen verantwoordelijkheid daarin.
Openheid vraagt moed en soms heb ik het idee dat mijn achtergrond ervoor zorgt dat ik me extra moet bewijzen. Maar ik hoef geen geheim meer te hebben: het heeft me geholpen om te dealen met schaamte en een negatief zelfbeeld, hoewel dat elke dag weer een strijd blijft.”
