Angelique Jongmans is getrouwd en moeder van twee kinderen. Ze oogt rustig en krachtig. Ik weet dat ze zelf ervaringen heeft in de ggz, anders had ze deze baan niet gehad. Vol passie praat ze over haar werk als ervaringsdeskundige op de HIC, bij de divisie Spoedeisende Psychiatrie, Spoed Medium Care en bij het IHT in Deventer.

Eigen ervaringen in de ggz

Angelique begint bij het begin. Ze vertelt over haar depressies die ze al sinds de puberteit heeft. Na talloze opnames voor haar depressies en chronische suïcidaliteit wordt er –in iets andere woorden- gezegd dat ze uitbehandeld is. Opgegeven, zo voelt het voor haar. Ze moet maar leren leven met depressies, dat is eigenlijk de boodschap. Samen met haar man bedenkt ze een strategie om haar depressies -letterlijk- te overleven. Na 28 jaar vechten tegen depressies en suïcidale gedachten gaat het dan toch flink mis, met een suïcidepoging als gevolg. Gelukkig werd er op tijd gehandeld en krijgt Angelique de vraag of ze vrijwillig wil worden opgenomen. Ze werkt hieraan mee, omdat ze zelf beseft dat het zo niet langer kan. Vanaf dat moment begint haar weg naar herstel. Door de juiste medicatie en de juiste behandeling voelt ze zich als nooit tevoren.

Opleiding tot ervaringsdeskundige 

Ze voelt zich zelfs zo goed, dat ze besluit een opleiding te volgen om andere mensen met psychische problemen te helpen. Een opleiding volgen voor ervaringsdeskundige: is dat nodig? Ja. Ook al worden mensen in de volksmond vaak al snel ervaringsdeskundige genoemd, een opleiding is noodzaak om professioneel ervaringsdeskundige te worden. Angelique deed de LEON, de Leergang Ervaringsdeskundigheid Oost Nederland aan het Saxion in Deventer. Hier slaagt ze cum laude voor. Angelique blijft daarna aan de opleiding verbonden als docent en assessor. Een tweede kans, zo voelt het. 

In 2013 gaat Angelique als ervaringsdeskundige werken bij Mediant. De organisatie waar ze ooit zelf in behandeling is geweest. In 2017 wordt ze vervolgens gevraagd om bij Dimence te komen werken. Met inmiddels de nodige ervaring vertrekt ze naar Deventer, om hier ervaringsdeskundigheid op de divisie Spoed goed neer te zetten. Een nieuwe en spannende uitdaging, waar Angelique tot op de dag van vandaag nog geen moment spijt van heeft gehad. 

Warm dekentje

Voor patiënten lijkt de drempel lager om op Angelique af te stappen dan naar een andere werknemer. De reden is simpel: Angelique kan zich goed verplaatsen in patiënten. Ze weet immers hoe het is om opgenomen te zijn. Ze weet hoe het is om je zo ellendig te voelen dat je zelfs dood wil. Angelique zet haar eigen ervaring in om dichtbij de patiënt te komen. Angelique is veilig, vertrouwd en heeft geen oordeel. Haar persoonlijke missie is dan ook: ik zie jou. Ze wil er écht voor de patiënten zijn, maar is tegelijkertijd niet bang om ze een spiegel voor te houden en ze inzicht te geven in hun eigen proces. 

Angelique haar werkdag is nooit hetzelfde. De ene dag is Angelique 'gewoon' aanwezig en beschikbaar voor patiënten die haar hulp nodig hebben. Een andere dag zit ze vol met afspraken. Zo gaat ze wel eens met een patiënt mee naar een gesprek met de behandelaar of woont ze een ZAG (Zorg Afstemmings Gesprek) bij. Soms loopt ze een rondje met iemand en soms is ze een warm dekentje, zoals ze zelf zegt, voor hen die het nodig hebben.  

Een onmisbare schakel in het herstelproces 

Angelique is als ervaringsdeskundige een onmisbare schakel in het herstelproces. Niet alleen voor patiënten, ook voor de teams waar zij werkt. Zo wordt ze vaak ingezet om thema’s als suïcidaliteit, depressie, eetstoornis of persoonlijkheidsproblematiek aan te kaarten bij patiënten. Als ervaringsdeskundige zorgt Angelique voor meer openheid en verbondenheid en voor meer bewustwording voor de mens achter de aandoening. 

Het werk als ervaringsdeskundige betekent veel voor Angelique. "Dat ik mijn ervaring in kan zetten voor anderen, maakt dat mijn zware verleden ergens goed voor is geweest. Mijn werk heeft mij zingeving gebracht. Ik mag zijn wie ik ben, ik word gezien en ben een kleine schakel in het herstelproces van patiënten."

Collega Maarten aan het woord: 

"... suïcidaliteit. Veel patiënten vinden dat makkelijker om te bespreken met iemand die daar zelf ook meer bekend mee is, omdat ze er dan op een veel opener manier over kunnen praten. Daar is behoefte aan."

- Maarten Schalk, psychiatrisch verpleegkundige -