Het is 25 juni, de Dag van de levensvragen. Op deze dag vertellen geestelijk verzorgers van Dimence over hun werk. Zo ook Berthilde van de Loosdrecht, die de slak een centrale rol laat spelen in haar verhaal.
Wat reikt de natuur ons toch vaak treffende beelden aan als je er wat bij kunt stilstaan. Regelmatig maak ik gebruik van mooie foto’s als mogelijkheid om met elkaar in gesprek te komen.
Zo vroeg ik eens in een groepsgesprek aan de deelnemers een afbeelding te kiezen die hen aansprak. Een oudere dame pakte de kaart van een levensgrote slak. Ze had niet veel woorden, maar zei resoluut: "Die slak, dat ben ik. Het schiet met mij niets op." De groepsgenoten reageerden meelevend en konden zich dat voorstellen. Iemand bracht nog in dat een slak dan wel z'n huisje met zich meedroeg, maar misschien was dat niet per definitie een troost.
Een ander herinnerde zich het spoor dat slakken achterlaten. Ze had gelezen dat het slijm wat de slak produceert om zich te bewegen ook werkt om beschadigingen aan het slakkenhuis te repareren. Daarom wordt het slijm tegenwoordig tot een dure gezichtsgel gemaakt en herstelt het de huid.
Door met elkaar na te denken over de slak kwam er een onverwachte betekenis bij, namelijk dat de trage slak ook een kostbaar en op herstel gericht spoor trok. Een perspectief dat betekenis toevoegde, zowel voor de oudere dame als de gesprekspartners. Met elkaar hadden we immers tijd genomen, nagedacht en een nieuw perspectief gevonden.
Geestelijke verzorging gaat over zorg voor mensen met vragen die hun leven, hun bestaan raken. Het zijn vaak alledaagse vragen, maar soms zijn ze ook verborgen onder boosheid, verdriet en angst. Op deze vragen heb je niet altijd meteen een antwoord. Daarom worden ze ook wel 'trage vragen' genoemd.
