Autisme wordt vaak gezien als een stoornis in de informatieverwerking van het brein, wat leidt tot problemen met prikkelverwerking, sociaal contact, veranderingen en interesse in specifieke onderwerpen. Bij SCOS wordt autisme echter breder bekeken. Ze focussen niet alleen op het brein, maar ook op de interactie tussen de persoon en diens omgeving. SCOS gebruikt een fenomenologische visie, waarbij ze kijken naar de beleving van de persoon zelf, in plaats van alleen naar de cognitieve processen. Ze hanteren het concept van "enactivisme", waarbij de nadruk ligt op zelfregulatie en betekenisverlening. 

Zelfregulatie gaat over hoe mensen hun interactie met de omgeving sturen op basis van hun eigen behoeften. Mensen met autisme ervaren de wereld vaak anders, waardoor het voor hen moeilijker is om hun gedrag af te stemmen op de omgeving. Dit kan leiden tot een mismatch tussen wat de persoon nodig heeft, wat de omgeving biedt en wat de persoon zelf kan veranderen. Dit vergroot de kans op stress, angst, depressie en andere psychische klachten. 

SCOS beschouwt autisme als een kwetsbaarheid in zelfregulatie en betekenisgeving. Ze proberen de cliënt te helpen begrijpen waar de problemen liggen en alternatieve manieren van zelfregulatie en betekenisverlening te vinden die bij hun belevingswereld passen. SCOS werkt samen met de cliënt, zijn naasten en andere professionals, waarbij de cliënt als gelijkwaardige partner wordt behandeld. Zo ontstaat een co-creatieproces om het welzijn van de cliënt te bevorderen.  

Lees meer over de visie van het SCOS op autisme