De spiegel
Er hing een spiegel boven het water.
De zwemmer keek omhoog
en zag zichzelf daar zwemmen in het glinsterende water,
hij zag hoe kalm hij zich bewoog.
De lucht was blauw
en de spiegel zweefde allengs naar de verte, weerkaatste
nog een waterlelie
en verdween.
De zwemmer zwom ontroostbaar verder
zo zonder spiegel zwom hij nergens heen.
Een wat raadselachtig gedicht. En toch, ik zie het zo maar voor me. Je bent aan het zwemmen. Ooit heb je die vaardigheid aangeleerd. En eenmaal de kunst meester, dan gaat dat een leven lang mee. Je doet het gewoon, je bent er mee vertrouwd geraakt. Zoals