Zoeken

“Mama, kijk eens: ik heb weer een nieuw rapport gekregen,” roept onze oudste dochter als ze door het hek loopt van het schoolplein. Een grote lach op haar gezicht. In het rapport staan mooie cijfers. “Mama, goede cijfers he?” vraagt ze me, waarop ik zeg: “mama is altijd super trots op je”.

Wat zegt een cijfer?
Cijfers, het zegt ons veel over de resultaten die we boeken of die we juist niet boeken, opbrengsten, kosten of wat we ook maar willen meten. We kunnen veel cijfers tot in de treure analyseren. Alleen zeggen cijfers echt alles? Nee….

Uit het oudergesprek op school komt namelijk naar

De relatie met voeding is misschien nog nooit zo ingewikkeld geweest als nu. Heel vroeger voedden de mensen zich met wat er voorhanden was aan planten, zaden, pitten, wortels en wat gevangen werd in de jacht. Onze voorouders leerden groenten te telen en hielden dieren voor het vlees. Perioden van overvloed en schaarste wisselde elkaar af. De economische vooruitgang zorgde ervoor dat er massaproductie kwam en dat voeding door bewerkingen lang kon worden bewaard.

We leven nu in een tijd van overvloed aan keuzes en de hele dag is er voeding tot onze beschikking. Mechanismen die ons vroeger van

Tijdens mijn studie geestelijke verzorging kregen wij les in gespreksvoering. Als geestelijk verzorger is het belangrijk om een goed gesprek te kunnen voeren en in verschillende practica krijg je daar dan les in. Je leert technieken voor groepsgesprekken, individuele gesprekken, thema-bijeenkomsten, vieringen, enzovoorts.

Onze leraar was een vrolijke Belg die ons met veel flair les gaf en hamerde op zijn eigen techniek van horen, verstaan en uitwisselen. Nadat we de instructie kregen, begonnen we. De eerste vraag in het eerste lesuur was: wat is een brood? Enigszins verward begonnen we één

Al jong kon ik me soms eenzaam voelen. Merkwaardig genoeg was dat meestal als ik in het gezelschap verkeerde van andere mensen, bijvoorbeeld op een verjaardag. Iedereen leek zich bijzonder goed te vermaken en ik zat ertussen en dacht: “Wat hebben al die mensen met elkaar? Ik hoor er niet bij”. Ik voelde me leeg.

Als ik alleen op mijn kamer zat huiswerk te maken met op de achtergrond een mooi muziekje, voelde ik me helemaal niet alleen, laat staan eenzaam. Ik vulde me met mooie muziek, las boeken die me aanspraken en leerde over dingen, die mijn interesse hadden. Ik voelde me vol en vervuld

Ik heb tot het laatste moment gewacht om een stuk te schrijven. Ik had ook echt geen idee wat ik zou kunnen gaan schrijven en had gisteravond besloten om deze kans aan mij voorbij te laten gaan. Vanochtend toen ik aan het wandelen was met mijn hond dacht ik na over waar ik open over zou willen en kunnen zijn? Ik denk over de openheid van de alledaagse dingen. Mijn leven met ADD en hoe dit er soms voor zorgt dat ik mij schaam, schuldig voel maar ook hoe ik denk in mogelijkheden en oplossingen.

Waarom zorgt mijn ADD ervoor dat ik mij schaam en schuldig voel? Nou, hier komen een aantal

Ben jij een verpleegkundige die sociaal is? Een vreemde term of niet? Wat doe jij dan precies? Zwaar werk of niet? Dit zijn zomaar wat kreten die je te horen krijgt van mensen die niet weten wat de functie tot Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige inhoudt. In de praktijk sta je vaak in de frontlinie en fungeer je als een actieve verpleegkundige die de samenwerking zoekt met ketenpartners (politie, ambulance, huisartsen) en heb je kennis van zorg binnen het maatschappelijke domein.

Leren van elkaar 

De samenwerking met politie en ambulancechauffeurs, verpleegkundigen en huisartsen is een