Blogs

Mirjam Dijks woont op zichzelf in Zwolle waar ze wekelijks begeleiding krijgt vanuit Zes OP Maat. Ze heeft zich vanaf haar jeugd altijd al ‘anders’ gevoeld. Mirjam: “Omdat ik met 28 weken geboren ben, werd het ‘anders zijn’ altijd daarop weggeschoven.

Op social media kan je regelmatig een stukje of gedichtje van mijn hand vinden over aan GGZ-gerelateerde onderwerpen. Ik schreef over opnames, depressie, schaamte, stigma en over meer. Ik ben een groot voorstander van 'meer openheid in de specialistische GGZ'.

Eerste diagnose en behandeling

‘Samen met mijn man wandel ik veel in het bos op de Sallandse Heuvelrug dat vijf minuten lopen van ons dorp ligt. Ook werk ik elke week drie uur als vrijwilliger bij een gehandicapten zorgboerderij. Dat geeft voldoening.

Zwanger zijn en het krijgen van een kind is voor de meeste vrouwen een vreugdevolle gebeurtenis.

Wat als je je broer of zus moet missen aan een psychiatrische ziekte of aan suïcide?

Buren. Tot een paar jaar geleden kende ik ze niet. Of niet echt. En ik vroeg me ook af of dat per se nodig was. Tenslotte ben ik opgegroeid zonder buren, en dat had nogal wat voordelen. Bovendien ben ik erg gesteld op m’n privacy.

Net even anders, bijzonder, authentiek en vrij zeldzaam. Zo heb ik me altijd gevoeld. Ik was altijd al ‘anders’. Extremer, ondernemender en bewuster in denken, doen en laten. Never a dull moment met Wendy. Of nou ja, met uitzondering van de depressieve momenten.