Zoeken

‘Je moet schrijven, je móet echt schrijven op deze baan’. Mijn man zegt het al een paar dagen. Maar ook vriendinnen en schoonzussen vertellen mij dat de vacaturetekst letterlijk op mij slaat. Even nadenkend over een complottheorie (zullen ze mij uit de tent willen lokken om op déze manier maar weer actief te worden? Gelukkig  laat ik na 1,5 seconde deze gedachte weer los. Ik heb nog nooit last gehad van complottheorieën en dat wil ik maar zo houden), besluit ik te schrijven. Op de laatst mogelijke dag voor het insturen van een brief en C.V., druk ik op de ‘send’-knop. Nu maar hopen dat ik niet

Ik heb het al eens op Twitter geplaatst: ik vind dat hulpverleners niet op vakantie mogen. Net zoals ik vind dat ze niet ziek mogen zijn. En zwangerschappen van hulpverleners zouden helemáál verboden moeten worden. Op social media waren veel mensen het met mij eens. Vooral patiënten, moet ik eerlijk zeggen. Psychologen en psychiaters reageerden toch net wat anders op mijn stelling. Met redenen als: ‘óók rust nodig’ en ‘wij zijn ook maar mensen’. Sommigen wezen mij zelfs op hun CAO. Overigens allemaal niet serieus bedoeld. Ze snapten de ironie. Gelukkig maar.

Terwijl mijn psycholoog vrolijk

Een patiënte vertelde dat ze nu pas bemerkte dat ze vrede had met het gebruik van medicijnen. En dat ze ook nu pas kon accepteren dat ze mogelijk de rest van haar leven medicijnen zou moeten of willen blijven gebruiken. Hoe zat het bij haar precies? Inmiddels zo’n 6 jaar geleden werd bij haar de diagnose bipolaire stoornis gesteld. Ze was op dat moment opgenomen in verband met een depressie. Hoewel zij geen partner had, had zij een grote kinderwens en twijfelde zij erg of zij ingesteld wilde worden op onderhoudsmedicatie.

Nog tijdens de opname leerde zij haar huidige partner kennen en al snel

Als systeemtherapeut in de verslavingspsychiatrie weet ik hoe cruciaal het is om de familie en vrienden van de cliënt die zich bij ons aanmeldt voor hulp, erbij te betrekken. Dat is ongelooflijk belangrijk voor het slagen van de behandeling.

Hoe ziet een systeembenadering in de verslavingspsychiatrie eruit? In de meest ideale werkwijze gaat het erom dat de patiënt, de achterban en de hulpverlening overeenstemming hebben over de behandelaanpak en dat zij gezamenlijk behandelafspraken maken. In de verslavingspsychiatrie krijgt dit op verschillende manieren vorm. Bijvoorbeeld door het geven van

Enige tijd geleden stelden we een vraag op verschillende social mediaplatformen. Het was eigenlijk meer een casus met de vraag ‘wat zou jij doen?’. Het ging over een cliënt; een jonge vrouw met trauma en somberheid. Haar ex-partner zit in voorarrest wegens huiselijk geweld en samen hebben ze een kindje van vier maanden. We kregen vanuit verschillende hoeken reacties van wat mensen zouden doen. Mooi om te zien dat veel mensen vonden dat het hele gezin baat zou hebben bij behandeling in de ggz. "Zoon is nog klein, maar verdient zéker aandacht!", "Het kindje krijgt mogelijk al genoeg stress mee"