Blogs

En ja, de dagen werden gemakkelijker. In mijn vorige blog schreef ik over de tip die ik kreeg. Het lopen doorbrak de lusteloosheid en ik raakte ook meer gewend aan de behandeling en er kwam zelfs een soort regelmaat in.

“De grootste openbaring is de stilte”, Lao-Tse

Ik heb tot het laatste moment gewacht om een stuk te schrijven. Ik had ook echt geen idee wat ik zou kunnen gaan schrijven en had gisteravond besloten om deze kans aan mij voorbij te laten gaan.

Ben jij een verpleegkundige die sociaal is? Een vreemde term of niet? Wat doe jij dan precies? Zwaar werk of niet?

Al jong kon ik me soms eenzaam voelen. Merkwaardig genoeg was dat meestal als ik in het gezelschap verkeerde van andere mensen, bijvoorbeeld op een verjaardag. Iedereen leek zich bijzonder goed te vermaken en ik zat ertussen en dacht: “Wat hebben al die mensen met elkaar?

Tijdens mijn studie geestelijke verzorging kregen wij les in gespreksvoering. Als geestelijk verzorger is het belangrijk om een goed gesprek te kunnen voeren en in verschillende practica krijg je daar dan les in.

De relatie met voeding is misschien nog nooit zo ingewikkeld geweest als nu. Heel vroeger voedden de mensen zich met wat er voorhanden was aan planten, zaden, pitten, wortels en wat gevangen werd in de jacht.

“Mama, kijk eens: ik heb weer een nieuw rapport gekregen,” roept onze oudste dochter als ze door het hek loopt van het schoolplein. Een grote lach op haar gezicht. In het rapport staan mooie cijfers.