Zoeken

Alle medewerkers leken hetzelfde voor me, daar op die gesloten afdeling waar ik verbleef, maar al snel kreeg ik door dat er niet standaard een psychiater ‘op de afdeling’ rondloopt. Dat merkte ik namelijk aan de vele vragen die ik hoorde van medepatiënten aan medewerkers: ‘Ik wil/moet/eis nu een psychiater (te) spreken!’ En de daaropvolgende reacties: ‘Ik zal het in het ochtendoverleg melden/ik zal het vandaag even vragen/ik denk niet dat het lukt, want hij is heel erg druk’.

De functie van de medewerkers die wel vaak op de afdeling verbleven, leerde ik na een tijdje kennen. De één was

‘Waarom gaan mensen eigenlijk massaal op vakantie, met hun hele inboedel in de auto gepropt, om 1000 km verderop naast hun landgenoten te staan? Waarom gaan ze voor hun lol uren in de file staan, terwijl ze weten dat half Nederland op die dag het land verlaat? Waarom back to basic, terwijl thuis een comfortabel huis staat, waar de kinderen wel gewoon slapen en je de afwas gewoon in de vaatwasser zet?’ Meewarig kijkt mijn man me aan over de rand van zijn boek, ‘is het weer zover’ zie ik hem denken. Zoveel vragen, en zoveel tijd om erover na te denken. We zitten op de veranda voor ons

Laatst op familiedag zei mijn schoonzus over haar zoontje: “Ik denk dat hij een beetje autistisch is. Hij wil elke avond al zijn speelgoed opruimen, anders kan hij niet slapen. En als hij vieze handen krijgt tijdens het eten wil hij ze meteen gaan wassen. Dat is toch niet normaal?” Zelf vind ik mijn neefje een heerlijk, sociaal, vrolijk ventje. 

Vorige week zei een collega: “Het zal wel aan mijn ADHD liggen ofzo, maar ik krijg echt nooit die stapel administratie weggewerkt.” Naar mijn idee kan ze zich prima concentreren, maar krijgt ze te veel taken op haar bord.

Geen verjaardagsfeestje of

Deze zomer stemt mensen blij. De droogte is dan wel spelbreker, maar toch ziet de wereld er  zonnig uit, de buitenwereld en evenzeer onze binnenwereld. Onze stemming is dus niet een statisch gegeven. Zon, ervaringen, stress, alles wat dagelijks op ons afkomt heeft invloed. Maar ook  factoren “van binnen”: onze psychologie en biologie.  Dit samenspel kan helaas fout gaan, wat soms leidt tot depressie, waarbij allerlei zaken ontregeld zijn: stemming, slaap, eetlust, denken (negatieve gedachtes, overmatig piekeren), maar bijvoorbeeld ook het tijdsbesef.

De vraag is: werkt (zon-)licht echt gunstig

“Hoewel ik er nog niet helemaal ben, sta ik nu weer met beide benen in de maatschappij”. Aan het woord is Koen. Hij kreeg te maken met een angststoornis en jarenlang was hij niet in staat zich naar buiten te begeven. Mede door het project Kansrijk, van het Servicepunt Vrijwilligerswerk, is hij nu wel weer aan het werk.

Koen had zijn opleiding tot grafisch vormgever afgesloten met een stage in Birmingham in Engeland. “Het beviel zo goed om niet meer thuis te wonen, dat ik besloot om in Groningen verder te gaan studeren,” vertelt hij. Aanvankelijk studeerde hij Communicatie. “Maar dat was het

De herinneringen aan haar jeugd en werkzame leven komen zonder moeite bij haar op. Gedetailleerd vertelt ze over haar eerste bijbaan bij de plaatselijke bakker, haar zelfgemaakte trouwjurk, de geboorte van haar kind. Ik moet alles horen, en ik hoor het graag. Het verhaal heb ik al vaak gehoord, maar nog steeds luister ik met aandacht. Haar levensverhaal voelt als een boek, dat binnenkort, gezien haar hoge leeftijd, zijn laatste hoofdstuk in zal gaan. Ik wil er aandacht voor hebben, nu het nog kan.

Vandaag zal de laatste keer zijn dat ik patiënte zie. Na maandenlange, klinische behandeling gaat

Daar zit ik dan, onder de grote esdoorn in de tuin. Naast me staat een grote doos met mijn naam in koeienletters. Ik heb het uitpakken van de doos al een tijdje uitgesteld, maar vandaag moet het maar.
Sinds ik anderhalf jaar geleden erg ziek ben geworden, kom ik nauwelijks mijn huis uit. Ik ben niet in staat om langs te gaan bij mijn werk, dus daarom kwam mijn werk eventjes naar mij. Twee collega’s kwamen op ziekenbezoek, met de inhoud van mijn kluisje. Die zit in de doos.

Zodra ik de doos open en door alle papieren heenga, komen alle gevoelens van het werken als vakbegeleider weer terug. Al

Hij zit erop, mijn familieweek is afgelopen. Niet alles ging zoals ik had gewild, ik heb niet alles kunnen doen wat ik in de planning had staan. Maar ik heb contacten gehad die niet zou hebben gehad als ik mijzelf niet had aangespoord tot deze familieweek. Mijn familie en mijn schoonfamilie wonen allemaal op minimaal 100 kilometer afstand, dus ik wist dat een bakkie koffie bij mijn schoonmoeder niet zou gaan gebeuren. Al is dat natuurlijk geen excuus om geen contact met mijn familie te hebben.

Mijn familieweek van dag tot dag

Maandag 10 juni 2019 startte mijn familieweek. Dat was Tweede